Gminy Pyzdry podejmuje się kompleksowej modernizacji zabytkowego dworku. Do tej pory przeprowadzano tylko doraźne remonty.

Dwór w Ratajach to niezwykle uroczy budynek z XIX wieku. Swoim układem przypomina typowe dworki szlacheckie ówczesnych czasów. Budowlę zaprojektowano symetrycznie, bez piętra. Na fasadzie dobudowano drewniany ganek. Obecnie dach pokryty jest papą. Dworek otacza przepiękny park krajobrazowy o powierzchni około 8 ha. Do budynku prowadzi krótka aleja kasztanowa. Po zachodniej części parku znajduje się drewniany spichlerz, który jest pozostałością po folwarku. 

Szkoda, żeby tak piękna architektura oraz otoczenie marnowały się i na oczach rozsypywały. Gmina Pyzdry podjęła decyzję o remoncie całego budynku. Niedawno przeprowadzano odnowę domu podcieniowego i wiatraka holenderskiego.Teraz czas na dworek. Okoliczni mieszkańcy, a przede wszystkim sołtys i radny – Andrzej Łyskawa, od dawna czekali i zabiegali o renowację. Gmina Pyzdry nie mogła się dłużej ociągać, ponieważ w dworku mieszkają ludzie, znajduje się tam również biblioteka i świetlica wiejska. Budynek z każdym rokiem niszczeje coraz bardziej, więc jest to ostatnia chwila na podjęcie remontu.

Narodowe znaczenie

Oprócz ciągłej funkcjonalności, dworek w Ratajach to również świadek ważnej, polskiej historii. Jak można przeczytać na jednej z ławeczek w parku, z dworem związany był “człowiek nietuzinkowy, syn Polaka wybitnego, którego nazwisko za sprawą hymnu państwowego znamy”. Chodzi o Jana Michała Dąbrowskiego, syna Henryka Dąbrowskiego, twórcy legionów i bohatera Mazurka Dąbrowskiego.

Prawdopodobnie w tym właśnie dworku przebywał po bitwie ranny Jan Dąbrowski. Podczas szturmu Tczewa u boku armii napoleońskiej odniósł poważne ranny. Świetna, rozwijająca się kariera wojskowa została przerwana amputacją ręki w łokciu. Ojciec zapewnił mu regenerujący pobyt w Ratajach.

Po wyzwoleniu Polski w 1920 r. majątek stał się własnością Tadeusza Ruczyńskiego, od którego w 1924 r. nabyła go Kasa Emerytalna Kolejarzy, należąca do Dyrekcji Kolei w Gdańsku. Pod koniec lat 20. XX wieku kolej sprzedała Rataje Wilczewskiemu. Po II wojnie światowej całość zabrał i rozparcelował Skarb Państwa Polskiego.